زنگ زدن گوش به شرایطی گفته می شود که فرد بدون وجود منبع صدای خارجی، سر و صدا یا صدای زنگ را در گوش خود می شنود. در برخی موارد، صدا می تواند چنان بلند باشد که در توانایی تمرکز فرد اختلال ایجاد کند.
کد خبر: ۱۰۴۲۸۴۲
بدن در وضعیت هشدار جدی!

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از عصرایران، گاهی اوقات بدن تلاش می کند به روش هایی عجیب سیگنال هایی را به شما ارسال کند تا از بروز مشکلی بزرگ خبر دهد. ممکن است قدرت چشایی شما به ناگاه تغییر کند یا با صدای زنگ در گوش های خود مواجه شوید.

این علائم عجیب و غریب می توانند نشانه ای از این باشند که مشکلی جدی‌تر در بدن وجود دارد.

زنگ زدن گوش ها

زنگ زدن گوش ها می تواند با تجمع جرم گوش، تومورهای سر و گردن یا مشکلاتی در آرواره مرتبط باشد.

زنگ زدن گوش (Tinnitus) به شرایطی گفته می شود که فرد بدون وجود منبع صدای خارجی، سر و صدا یا صدای زنگ را در گوش خود می شنود. در برخی موارد، صدا می تواند چنان بلند باشد که در توانایی تمرکز فرد اختلال ایجاد کند.

زنگ زدن گوش مشکلی شایع است و از هر پنج نفر، یک نفر را تحت تاثیر قرار می دهد. زنگ زدن گوش یک بیماری در نظر گرفته نمی شود، اما نشانه ای از دیگر بیماری های زمینه ای است که با از دست دادن شنوایی وابسته به افزایش سن، آسیب در گوش داخلی، تجمع یا انسداد جرم گوش ارتباط دارد، یا گاهی اوقات نشانه ای از آلرژی ها است. اگر زنگ زدن گوش بیش از یک هفته ادامه یابد، باید به پزشک مراجعه کنید. نشانه های زنگ زدن گوش شامل سر و صداهای خیالی در گوش ها، وزوز، زنگ زدن، صدای خش خش، غرش یا کلیک می شوند.

از دست دادن چشایی

از دست دادن چشایی می تواند با بیماری آلزایمر، مشکلات سینوسی و بینی، کمبود مواد مغذی، آسیب سر یا مصرف برخی داروها مرتبط باشد.

یک اختلال چشایی می تواند تاثیر منفی بر سلامت و کیفیت زندگی انسان داشته باشد. در زمان تولد، انسان دارای حدود 10 هزار جوانه چشایی است، اما پس از 50 سالگی، ممکن است روند از دست دادن آنها را تجربه کند. برخی موارد از دست دادن قدرت چشایی و حتی بویایی در میان افراد مسن، به ویژه پس از 60 سالگی، شایع است.

دانشمندان بر این باورند که تا 15 درصد از بزرگسالان ممکن است دارای یک مشکل چشایی یا بویایی باشند، اما بسیاری در پی دریافت کمک پزشکی نیستند. بسیاری از افرادی که فکر می کنند حس چشایی خود را از دست داده و به پزشک مراجعه می کنند وقتی متوجه می شوند که در حقیقت دارای یک اختلال بویایی هستند، شگفت زده می شوند.

آبی شدن ناخن ها

آبی شدن ناخن ها می تواند با انسداد ریوی، آمفیزم یا بیماری ریوی مرتبط باشد.

ناخن های آبی نشانه ای از عدم دریافت اکسیژن به میزان کافی در نوک انگشتان است، که این شرایط به نام سیانوز شناخته می شود. دلایل بسیاری از جمله انسداد ریوی، آمفیزم یا بیماری تنفسی، یا یک مشکل عروقی به نام بیماری رینود می توانند زمینه ساز این شرایط شوند.

گاهی اوقات، ممکن است گردش خون آهسته‌تر، به ویژه در آب و هوای سرد، موجب شکل گیری ناخن های آبی شود، اما در صورتی که ناخن های شما همواره آبی هستند، مراجعه به پزشک برای بررسی دقیق شرایط بهترین گزینه است.

خالدار شدن شبکیه چشم

خالدار شدن شبکیه چشم می تواند با یک تومور مرتبط باشد و باید توسط پزشک بررسی شود.

چشم های شما شبیه پوست هستند و همانند پوست، آنها نیز می توانند با شکل گیری نشان هایی به نام خال مشیمیه مواجه شوند. خال مشیمیه به طور معمول بی ضرر است و در بیشتر موارد تنها یک چشم پزشک می تواند آنها را مشاهده کند. پزشک بر هر گونه خال نظارت خواهد داشت و در صورت ایجاد تغییر در رنگ، اندازه یا شکل که می تواند نشانه ای از ملانوما باشد به بیمار هشدار می دهد.

پر مویی صورت در زنان

رشد بیش از اندازه موی صورت در زنان می تواند با یک عدم تعادل هورمونی مرتبط باشد.

بیماری هیرسوتیسم بیشتر به واسطه یک عدم تعادل در هورمون های جنسی، به ویژه میزان بیش از اندازه هورمون های مردانه آندروژن، شکل می گیرد. یکی از شایع‌ترین دلایل این شرایط سندرم تخمدان پلی کیستیک است. این بیماری به رشد بیش از اندازه موهای زبر و تیره روی بدن در قسمت هایی که معمولا در مردان مو رشد می کند - صورت، سینه و پشت - منجر می شود. مقدار موهای بدن تا حد زیادی به ساختار ژنتیکی وابسته است.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها