سفره رنگین تلویزیون برای رمضان

دوستداران سریال‌های تلویزیون، اگر علاقه‌مند به آثار واقع‌گرا باشند و از تماشای آثاری لذت ببرند که در بستر رخدادها و حوادث واقعی شکل‌گرفته باشد، می‌توانند شب‌ها به تماشای سریال «نفس» بنشینند و قصه‌ای را تعقیب کنند که در دوره بخصوصی از تاریخ ایران و با دقت و تمرکز بر جزئیات تاریخی روایت شده است. «نفس» قصه‌ای را از دنیای خیال در بستری کاملا واقعی و تاریخی گسترانده و آن را با دقت با واقعیت تطبیق داده است تا مخاطب با جان و دل آن را باور کند و با شخصیت‌هایش همراه شود.

سریال دومی که تلویزیون برای ماه مبارک رمضان تدارک دیده، آن روی سکه «نفس» محسوب می‌شود، زیرا قصه‌ها و ماجراهای واقعی جامعه امروز را با لحنی شاعرانه و قصه‌پرداز روایت می‌کند و لذت عبور از جاده‌های پرپیچ و تاب قصه و همراه شدن با قهرمان‌های شبه افسانه‌ای را برای تماشاگرش فراهم می‌کند.

«زیر پای مادر» بر خلاف «نفس» به باور مخاطب تکیه نمی‌کند، بلکه با خیال‌پردازی‌های ذهن آدمی سروکار دارد و مسیرش از دل واقعیت‌های اجتماعی به دنیای قصه و فانتزی عبور می‌کند. به همین دلیل آدم‌های این سریال اگر چه نه سیاه مطلق هستند نه سفید مطلق، اما شبیه به شعرند و حرف‌هایشان از جنس شعار.

اگر مخاطبی با هیچ کدام از این سریال‌ها ارتباط نگیرد، فرصت تماشای یک سریال کره‌ای و یک سریال عربی برایش در تلویزیون فراهم شده یا حتی اگر اهل نوستالژی باشد، می‌تواند به تماشای شبکه‌هایی بنشیند که بازپخش سریال‌های قدیمی را در دستور کار دارند و بخصوص می‌توانند تماشاگر آی‌فیلم باشد، چون گلچینی از سریال‌های ماه‌رمضانی را برای مخاطبان تدارک دیده است.

تلویزیون ماه رمضان امسال هم مثل 11 سال گذشته، «ماه عسل» را برای مخاطبانش پخش می‌کند و البته امسال هم خندوانه و دورهمی را دارد و همچنین برنامه «هزار داستان» را که شاید بتوان گفت وجه دیگری از برنامه «ماه عسل» محسوب می‌شود و به آدم‌ها فرصت می‌دهد که شادی و نشاطشان را بعد از رویدادهای سخت زندگی با مخاطب به اشتراک بگذارند.

مثل هر سال و به طور طبیعی برنامه‌ریزی‌هایی برای ارتباطات مستقیم با اماکن دینی و مراکز مذهبی، در تلویزیون صورت گرفته است. پخش انواع سخنرانی‌ها، برنامه‌های مذهبی، ویژه برنامه‌های سحری و افطاری که معمولا وجود آنها در فهرست برنامه‌های ماه رمضان به قدری بدیهی به نظر می‌رسد که شاید کمتر به تلاش صورت گرفته برای تدارک این برنامه‌ها توجه شود و در نهایت همه چیز برای ماه مهمانی خدا در تلویزیون فراهم است؛ به‌جز یک مورد! رمضان ماه مهمانی خدا و جشن بندگی است.

امسال در این ماه مبارک جای یک سریال شاد و پرنشاط خیلی بیشتر از هر چیز دیگر خالی به نظر می‌رسد؛ بخصوص این‌که چند سالی به دیدن سریال‌های طنز آن هم از نوع درجه یک در ماه مبارک رمضان عادت کرده بودیم.

حالا که سفره برنامه‌های تلویزیون برکت دوباره گرفته، باید امیدوار بود که سال آینده فهرست برنامه‌های رمضانی کامل شود و ساخت سریال در ژانرهای مختلف در ماه‌مضان تداوم یابد.

آذر مهاجر

رادیو و تلویزیون