بنیانگذار نهضت جهانی گل محمدی‌‌‌

مولفه های هنری این مستند تاریخی که همسر امام خمینی(ره) را به تصویر می کشد، حتما توسط اهل فن بیان می شود اما ابعاد سیاسی، اجتماعی و آموزه های اخلاقی این نوع تولیدات که از بی توجهی معناداری رنج می برند نیز حائز اهمیت بوده و حرف برای گفتن دارد.

دختری از خاندان اسم و رسم دار و متمول ثقفی به عقد طلبه روستایی سید روح الله موسوی خمینی در می آید - با چشم پوشی آشکار از هرگونه تجمل یا تحمیل شرایط خاص به داماد - که در آن روزگار، جای تامل و اکنون شگفتی دارد. ازدواج بانو با امام، فصل تازه ای از حیات اجتماعی اش را رقم زده و چشم او را به جهانی دیگر باز می کند، تا حدی که خانواده نوپا و به ظاهر کوچک [سیدروح الله و بانو خدیجه] کانون تحولاتی بزرگ در تاریخ معاصر می شود.

سکانس به سکانس زندگی نوعروسی که بختش را به طلبگی و شرایط دشوار کسی گره زده که حتی توان خرید هدیه ای ساده را هم ندارد! اما خود را نسبت به جامعه بزرگ ایران و تک تک مردم مسئول دانسته و علیرغم نهی اعاظم و حتی برخی مراجع، از روشنگری و مبارزه کوتاه نمی آید آنقدر پرحادثه و حرف است که می تواند جانمایه تولید آثار جذاب بعدی هم برای نسل جدید باشد، پس این اثر"قدم اول" است.

بانو می گوید: ماَموران شبانه به خانه مان [قم] ریختند تا آقا را ببرند، آقا دستش را دراز کرد و مُهرش را به من داد و گفت: این امانت را نگهدار! یا خودم از تو خواهم گرفت یا کسی را می فرستم، قبل از اینکه مُهر را از او بگیرم گفتم: یادم است! چون سرشب، باهم جناق شکسته بودیم.

آقا طاقت ظلم شاه و ظاهرسازیهای عوام فریبانه اش را نداشت، او بی تاب حرفهای شاه بود و من بی تاب حرفهای او! به او می گفتند: چرا فقط شما باید با شاه مبارزه کنید؟! پس آقایان دیگر چه کاره هستند؟ و جواب آقا یک کلمه بود: من به تکلیفم عمل می کنم حتی به من! که در بحبوبه روزهای پیروزی به او گفتم: آقا سلطنت شاهنشاهی در حال سقوط است، با کشور بدون شاه چه خواهید کرد؟!

بعد از پیروزی انقلاب، خانه ای بسیار ساده با امکانات ناچیز داشتیم. گفتم آقا! چرا این خانه... ، که درجواب گفتند: "مگر چه عیبی دارد!" آنجا بود که فهمیدم آقا همان آقاست! و عوض شدنی نیست. چهارده سال در نجف و مرارت هایمان در عراق، قدر همان زندگی ساده و پراضطراب در قم را به من شناساند! آنجا هم آقا دست بردار نبود! وقتی[آیت الله] حکیم گفته بود زمینه و پشتوانه ای برای مبارزه در عراق ندارد، آقا جواب داده بودند: "شما حرکت کنید، اولین نفر پشت سرتان من هستم!"

مستند، مقاطع مهم زندگی پربرکت امام و بانو، مشتمل بر تولد، ازدواج و رحلت فرزندان: سید مصطفی و سید احمد(ره) و ارتحال جانسوز امام را روایت می کند، هرچند جای خالی برخی نزدیکان و یاران ثابت شده امام در جریان نهضت را خالی می بینیم و بعضا به تعدادی از مستقبلین در لحظات ورود امام نظیر آیت الله فاضل لنکرانی بسنده شده، در حالی که بهره گیری متقن از منابع آرشیوی معتبر به غنای کار می افزود. بعد از ارتحال امام، رهبر معظم انقلاب نیز از بانو خدیجه ثقفی عیادتی صمیمانه داشتند که در این مستند، خبری از آن نیست.

به راستی پیوندی مبارک که انقلابی مردمی و استبدادشکن - با فهم دینی - از مواهبش بود و ما را به یاد و خاطره اش آمیخت، چقدر ما را متحول ساخت؟ بیایید به خودمان پاسخ بدهیم! آیا مظلومیت ائمه اطهار(س) را در مسیر دشوار تبیین معارف دین و شریعت درک کردیم؟ آیا نسبت به پرچمداران حقیقت و معنویت و انسانیت، حق شناسی لازم را داریم؟ آیا ارزش واقعی فداکاری امام، همسر و خانواده اش به خاطر این سرزمین و مردم، برای ما معلوم و مشخص شد؟

نجومی بگیران، تضییع کنندگان حقوق مردم، وعده سالاران و کسانی که اندیشه و رای مردم را قابل خرید و فروش می دانند! فرصت طلبانی که جوانی جوانان ما را در زونکن های اداری خود بایگانی کرده اند چگونه می خواهند جواب امام و شهداء نظام اسلامی را بدهند؟! اگرچه چند صباحی هم بر مصادر بمانند و در مجالس باشند...

مستند بانو خدیجه ثقفی بنا دارد از همسر امام بگوید، اما ناخواسته مظلومیت و رنج های عظیم خود امام را برجسته می کند: امام مستضعفان و محرومان، امام کولبرها و کپرنشین ها، امام روستائیان مولد و متواضع، امام سربازان در گهواره و جوانان خستگی ناپذیر، امام استعمارستیز، امام دستهای تاول زده و پیشانی های بلند، امام تکلیف الهی و مسئولیت اجتماعی،امام عملگرایی و امام بنیانگذار نهضت جهانی گل محمدی‌‌‌.

حمید هنرجو