بیوک Skylark GSX؛ تعریفی کلاسیک از خودروهای عضلانی

به گزارش جام جم آنلاین از دنده 6 ، یکی دلش پر می‌کشد در دهه 50 میلادی و آمریکا حاضر باشد و دیگری عاشق ژاپن دهه 70 است، شاید هم آلمان غربی. خلاصه هرکسی ماشین زمان خودش را دارد و قشنگی کار هم همین‌جاست که به واسطه یک اتومبیل کلاسیک می‌تواند نماها، رنگ‌ها، مُدهای زمانه و حتی‌ها بوهای آن دوره را احساس کند و از سفرش لذت ببرد. حالا ما تصمیم به سفر به آغاز دهه 70 و ایالات‌متحده آمریکا گرفته‌ایم، آن‌هم نه با یک نمونه معمولی بلکه با یک گونه تولید محدود از بیوک اسکای‌لارک، بله مدل جی‌اس‌ایکس! یک نمونه کاملا تولید محدود با ترکیب رنگ محشر زرد و مشکی. پدیده‌ای که خودش آنقدر قدرت دارد که می‌تواند به عنوان یک نمونه تقویت شده مورد بررسی قرار بگیرد! با ما همسفر شوید. سفری به 45 سال پیش.

احساس شرمساری

با اینکه در جنوب کالیفرنیا بزرگ شده‌ام، اما آنقدر که درباره خودروهای اسپرت ژاپنی می‌دانم، اطلاعی از افسانه‌های عضلانی دهه 70 آمریکا ندارم و این به عنوان یک آمریکایی عشق ماشین به شدت برای من مایه شرمساری است. اما حالا قصد دارم از افسانه‌ای‌ترین این خودروها شروع کنم، یک بیوک اسکای‌لارک جی‌اس‌ایکس که نکته عجیبی دارد.

زمانی‌که این اعجوبه معرفی شد، قدرتمندترین و سریع‌ترین خودرو زمان خود بود. مجهز به یک پیشرانه وی8 با حجم 7.5 لیتر یا 455 اینچ‌مکعب! یک لحظه تصور کنید، 7.5 لیتر! مثل یک رویاست، خصوصا برای ما که در دوران صرفه‌جویی و انواع بحران‌های نفتی متولد شده‌ایم و به زور باید از خودروهای اقتصادی کسالت‌بار آسیایی بابت مصرف کم و حفاظت از محیط‌زیست تعریف و تشکر کنیم. این اعجوبه زنبور شکل 360 اسب‌بخار را در دور موتور 4200 آرپی‌ام تقدیم‌تان می‌کند و اگر دور موتور را به 5200 برسانید خواهید توانست تا نزدیک به 425 اسب‌بخار از آن قدرت و توان بگیرید! و این باعث می‌شود همین‌که در حال بیان این ارقام هستم گلویم از شدت هیجان خشک شود. می‌پرسید گشتاور چه می‌شود؟ آن‌هم رقم هیجان‌انگیزی دارد 510 پوندفوت (691.5 نیوتن‌متر) در دور موتور 2800 آرپی‌ام. می‌گویند گشتاور این خودرو با نسل دوم دوج وایپر برابری می‌کند، یعنی با یک خودرو اسپرت که 12 سال بعد متولد شده! شاهکار است. حتی باید گفت اسکای‌لارک جی‌اس‌ایکس از کودای هم‌عصر خودش هم برتر بوده و این باز هم یک معنی می‌دهد: «شاهکار!»

البته عده‌ای معتقدند بیوک می‌توانسته بیشتر از اینها هم از این پیشرانه قدرت بگیرد اما چون دلش نمی‌خواست خریداران همان اندک تخفیف بیمه‌هایشان را هم از دست بدهند، بی‌خیال توان بیشتر شده!
یکی از المان‌هایی که تیر نهایی را به قلب من شلیک کرد، تاکومتر روی هود بود که هر کاری بکنید هم نمی‌توانید دوستش نداشته باشید، باور کنید عاشق این نمایش‌گر آنالوگ فوق‌العاده نشدن سخت‌ترین کار دنیاست.

سادگی زیباست

حالا نوبت نشستن پشت فرمان اسکای‌لارک است. وقتی در خودرو را باز می‌کنم، کابین مشکی و آرام و آن صندلی‌های نرم و راحت آن‌قدر ساده و شکیل‌اند که قدرتمندانه مرا به لمیدن روی خود دعوت می‌کنند، مخصوصا صندلی‌های ردیف عقب. فرمان نسبتا باریک سه‌پره که فرمان‌گیری را در مقایسه با سایر عضلانی‌های هم‌دوره بهبود می‌بخشد، سردنده‌ای شبیه به اهرم گاز هواپیما که ابزاری برای کنترل گیرباکس 4 سرعته اتوماتیک اسکای‌لارک است، چوب داشبورد، نشان‌دهنده‌هایی با قاب مربع شکل، نمادهای سازنده از لوگو جی‌ام روی گیره کمربند ایمنی گرفته تا نوشته بیوک در مرکز فرمان و لوگو این برند در سمت راست نشان‌دهنده‌ها و ده‌ها شی کوچک و بزرگ دیگر همه‌وهمه سرزنش‌ام می‌کنند که چرا تاکنون چندان به روح جاری در پدیده‌های عضلانی دهه 70 کشورم پایبند نبوده‌ام.

یک نکته هم وجود دارد، کارکرد اتومبیل در مرکز سرعت‌سنج 80 هزار و 399 مایل (حدود 130 هزار کیلومتر) نشان داده شده که واقعا نمی‌شود باورش کرد اما اگر به کابین تروتازه خودرو نگاه دیگری بیاندازید شاید تا حدی بشود قانع شد، البته بگویم به هیچ‌عنوان به خرج من یکی که نمی‌رود! این کارکرد برای یک خودرو با استفاده روزانه طی اینهمه سال واقعا شوکه‌کننده است.‌

نگرانی اولیه

وقتی پشت فرمان نشستید. یک نگرانی حسابی دل‌تان را خواهد لرزاند. مرتب از خود می‌پرسید: «خودرویی با این قدرت و وزنی که اصلا سبک به حساب نمی‌آید در مواجهه با پیچ‌ها و ترمزهای ناگهانی چه عملکردی خواهد داشت؟»

باید بگویم به شدت حق دارید. این بیوک اصلا سبک نیست. اما اصلا توصیه نمی‌کنم سخت بگیرید و این تجربه شیرین را زهر دهان‌ خود کنید. میله‌های تعادلی تا حد زیادی پایداری خودرو را تامین می‌کنند و تنها در گوشه‌های یک پیچ کج‌وماوج شاید با اندکی انحراف مواجه شوید که بازهم قابل کنترل و چشم‌پوشی است و در مسیرهای مستقیم هیچ جایی برای نگرانی وجود ندارد. وقتی زنبور پرقدرت ما قصد دارد از دنده از یک به 2 ‌برود، یک وقفه آزاردهنده سبب می‌شود کمی سرجای‌تان اینور و آنور بروید و زیر لب غرولند کنید. اما اسکای‌لارک روی دور شتاب‌ که بیافتد، به سختی می‌توان حریف‌اش شد و البته تجربه ترمز هم تا حدی ناراحت‌کننده است!

نمی‌توانم بگویم راندن این بیوک زرد و مشکی فوق‌العاده است و هندلینگ‌اش نمونه ندارد، بی‌تردید حین راندن خودرو در قیاس با خودروهای نازک‌نارنجی و باهوش امروزی با مشکلات عدیده‌ای مواجه خواهید شد. وقتی با سرعت وارد پیچ‌ها می‌شوید، انگار دایم درحال رانندگی روی لبه جاده هستید و زمانی‌که تصمیم به توقف ناگهانی می‌گیرید تقریبا ناامید خواهید شد. اما یک نکته مهم وجود دارد: «رانندگی با بیوک اسکای‌لارک جی‌اس‌ایکس شباهت به هیچ خودرو دیگری ندارد. کاملا مختص به خود اوست!»
تا یادم نرفته یک نکته جالب دیگر هم بگویم، محل قرارگیری ورودی باک جای عجیبی است، در مرکز سپر که با یک درپوش آبکاری‌شده از جنس سپر پوشانده می‌شود!

دوران رهایی

این بیوک متعلق به دورانی است که سازندگان اتومبیل نه دغدغه ساخت یک محصول مملو از انواع آپشن با حداقل مصرف سوخت و بیشترین سرعت را داشتند و نه مجبور بودند به خاطر خیابان‌های پرترافیک شهرهای جدید خودروهایی فشرده و کوچک قوطی‌کبریتی بسازند. آن زمان‌ها دست سازندگان خودرو بازِ باز بود. پیشرانه‌های پرخور و قدرتمند با کابینی دلباز و جادار.

در آن دوران کسی دلش برای یک لیتر بنزین نمی‌لرزید و برای یک کار 5 دقیقه‌ای نباید ساعت‌ها به دنبال جای پارک می‌گشتید. آن دوران، زمانی برای رهایی بود. رهایی از اصول مهندسی. اصولی که امروز حسابی به یاری کمپانی‌ها آمده‌اند و محصولاتی با نهایت محاسبات را روانه خیابان‌ها کرده‌اند اما از یک اصل غافل مانده‌اند، حس حقیقی کنترل یک اسب آهنی! اسبی که می‌توانید با آن به دل جاده بزنید و رویاهایتان را نقاشی کنید.