راه خودکفایی در تولید خوراک دام و طیور

اهمیت سرمایه‌گذاری برای خوراک دام چیست؟

به‌طور کلی سرمایه‌گذاری برای تولید خوراک دام و طیور، به عنوان یک سرمایه‌گذاری زیربنایی تولید پروتئین در اقصی نقاط جهان است. به این ترتیب که افزایش تولید خوراک دام در واقع زمینه‌ساز افزایش تولید انواع گوشت و مشتقات آن شده و عاملی در ایجاد امنیت غذایی کشورهاست.

آیا چنین سرمایه‌گذاری‌هایی می‌تواند باعث افزایش صرفه‌جویی ارزی در کشورمان باشد؟

پاسخ مثبت است. چون اکنون ایران در برخی بخش‌ها واردکننده خوراک دام است و برای تأمین نیاز تولیدکنندگان گوشت در آن بخش باید ارز از کشورمان خارج شود در حالی که اگر بتوانیم زمینه تولید این نوع خوراک را برای تولیدکنندگان فراهم کنیم نه تنها مانع خروج ارز از کشورمان می‌شویم بلکه ارزش افزوده بالاتری را برای ایران ایجاد خواهیم کرد. به عنوان مثال تا چندی پیش بخش قابل توجهی از گوشت مرغ ایران وارداتی بود چون تولید کافی نداشتیم، اما امروز از آنجا که می‌توانیم خوراک دام را در داخل تأمین کنیم کشورمان صادرکننده گوشت مرغ شده است.

درباره اشتغالزایی این‌گونه سرمایه‌گذاری یا واحد تولیدی خودتان کمی توضیح دهید.

این نوع سرمایه‌گذاری در بخش صنایع کوچک قرار دارد، اما از نظر اشتغالزایی بسیار جایگاه بزرگی دارد. به عنوان مثال در واحد تولیدی ما 22 نفر مستقیم و بیش از 50 نفر غیرمستقیم مشغول به کار هستند، اما نکته قابل توجه این که بر اساس اصول اقتصادی به ازای هر 30 هزار تن تولید خوراک دام تقریبا 20 الی 25 هزار فرصت شغلی ایجاد می‌شود.

با توجه به اهمیت توسعه این‌گونه سرمایه‌گذاری در تولید ایران آیا حمایت‌های دولتی آن‌گونه که اعلام می‌شود انجام شده است؟

قبل از این که بخواهم به سؤال شما پاسخ بدهم باید بگویم بحث خصوصی‌سازی در این صنعت صورت گرفته و به نوعی دولت خصوصی‌سازی کرده و همه مسئولیت‌ها را به عهده بخش خصوصی قرار داده است؛ بنابراین شاید در نگاه اول دولت هیچ نقشی در مشکلات نداشته باشد، اما با نگاهی دقیق می‌بینیم خود دولت با سیاست‌های زودگذر و بدون برنامه به نوعی مشکل‌ساز شده است. به این صورت که با کنترل‌های بی‌مورد و قوانین دست‌وپا گیر و بروکراسی‌ها یک عامل محدودکننده در تولید شده است. بنده نیز در این 16 سال حمایت خاصی از دولت ندیده‌ام.

آیا امکان صادرات محصولات تولیدشده ایران به کشورهای دیگر را داریم؟

بله این امکان را داریم. بسیاری از کارخانه‌های شمال غرب کشور،‌ به کشورهای همسایه که مهم‌ترین آن عراق است خوراک طیور و دام بخصوص خوراک آبزیان صادر می‌کنند.

از لحاظ کیفیت، محصولات تولیدات ایران قابلیت رقابت با کشورهای دیگر را دارد؟

درخصوص رقابت با کشورهای جهان اول دقیق نمی‌دانم، ولی ایران در منطقه کاملا قابلیت رقابت داشته و فقط با ترکیه کمی فاصله داریم.

به نظر شما چگونه در این زمینه می‌توانیم به خودکفایی کامل برسیم؟

در تولید خوراک دام و طیور هیچ وقت نمی‌توانیم به خودکفایی کامل برسیم مگر این که در کشت ذرت و سویا وابستگی به خارج نداشته باشیم و تا زمانی که به مواد اولیه وابسته هستیم،‌ این موضوع اتفاق نخواهد افتاد و در حال حاضر ما فقط حدود 10 درصد نیاز ذرت کشور را می‌توانیم تأمین کنیم. اگر در این زمینه همانند کاشت گندم به خودکفایی کامل برسیم، آن موقع با قاطعیت می‌توانیم بگوییم ما در زمینه تولید خوراک دام و طیور نیز ‌ وابستگی به خارج نداریم که این یعنی اجرای دقیق سیاست‌های اقتصاد مقاومتی در این صنعت خاص.

مهدیه آخوندزاده