ماهتاب؛ دختری به دنبال هویت گمشده

به گزارش جام‌جم، شجره این نمایش را به تهیه‌کنندگی اشرف‌السادات اشرف‌نژاد با حضور 16 بازیگر آماده می‌کند. در این نمایش رضا عمرانی، صفا آقاجانی، فریده دریامج، فریبا طاهری، نازنین مهیمنی، سعیده فرضی، مونا صفی، مرضیه صدرایی، نسرین زارع، مینا شجاع، علی زرینی، شمسی صادقی، شهریار حمزیان، سعید سلطانی، شیرین سپهراد و زیبا معماری به ایفای نقش می‌پردازند. محمدرضا قبادی فر افکتور و حیدر صفدری صدابردار است.

پیام‌های اجتماعی

صدرالدین شجره در پاسخ به این پرسش که وقتی کارگردانی یک نمایش رادیویی به شما پیشنهاد می‌شود، باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد تا شما را برای پذیرش آن ترغیب کند، به جام‌جم گفت: من کارهایی را می‌پذیرم که به لحاظ ساختار دراماتیک، پیام اجتماعی و خانوادگی شاخصه‌های ویژه‌ای داشته باشد. وقتی اصول یک نمایش درست باشد، می‌توان یک کار با کیفیت انجام داد.

وی ادامه داد: در طول سال‌هایی که در رادیو فعالیت داشتم روی نمایشنامه‌های خارجی و ایرانی بسیاری کار کرده‌ام. مسلما هر کاری که کارگردانی کردم، ویژگی‌های خودش را داشته و زمانی که کارگردان داستان را خوانده باشد با اشراف بیشتری کارش را انجام می‌دهد. شجره درباره کارگردانی مجموعه دختری به نام ماهتاب توضیح داد: این نمایشنامه جزو کارهای بسیار زیباست که از ابتدا در جریان کار نگارشش بودم و خیلی هم برای کارگردانی‌اش اشتیاق داشتم. به‌نظرم قصه بسیار خوبی دارد و برخلاف تصور شنوندگان فضای قصه در جنگ و جبهه نمی‌گذرد و غافلگیری نمایش حتما برای مخاطبان جذاب خواهد بود. ضمن این‌که جذابیت‌های دراماتیک هم دارد. در مجموع از کار خانم تاجیک خیلی راضی بودم.

یک داستان واقعی

مریم تاجیک، نویسنده نمایشنامه دختری به نام ماهتاب درباره نگارش این اثر گفت: داستان این نمایش را براساس یک داستان واقعی نوشته‌ام و درباره دختری از بازمانده‌های بمباران شیمیایی حلبچه است. او همراه عده‌ای دیگر از مصدومان این حادثه برای درمان به ایران انتقال داده می‌شود و بعد از درمان نزد یک خانواده زندگی می‌کند و تا 24سال متوجه نمی‌شود نام واقعی او مینا نیست، بلکه ماهتاب است. البته در داستان واقعی نام دختر ماهتاب نبود و من نام را تغییر دادم.

وی ادامه داد: اتفاق واقعی در قالب یک گزارش بود و من در تنظیم رادیویی و برای بار دراماتیک بناچار در بخش‌هایی از قصه واقعی دخل و تصرف کردم. در مجموع نگارش این سریال پنج قسمتی در حدود یک ماه و اندی زمان برد. این نویسنده در پاسخ به این پرسش که بعد از این همه سال کار کردن، آیا هنوز هم با شور و علاقه سال‌های شروع کارش نمایشنامه می‌نویسد یا نه، توضیح داد: راستش بستگی دارد که داستان مرا جذب کند یا نه. وقتی داستان را دوست داشتم با علاقه می‌نویسم و همذات‌پنداری بیشتری هم با قصه خواهم داشت. تاجیک در پاسخ به این سوال که آیا کارگردانان در نمایشنامه رادیویی هم دخل و تصرف می‌کنند، گفت: نه، این اتفاق به شکل تلویزیون نمی‌افتد. اگر هم قرار باشد تغییری صورت بگیرد، حتما با همفکری کارگردان و نویسنده خواهد بود.

نقش عمه گل

فریده دریامج درباره نقشش در این نمایش گفت: در این نمایش نقش عمه گل را بازی می‌کنم. البته نقشم خیلی بلند نیست، ولی جزو نقش‌هایی است که به دل بازیگر می‌نشیند. برایم کوتاهی یا بلندی نقش اهمیت ندارد و دلم می‌خواهد کارم را به بهترین شکل انجام بدهم. وی درباره ویژگی کار کردن در رادیو گفت: خانه اول من تئاتر است و خانه دوم رادیو و بعد از آن فیلم و سریال مهم است. من رادیو را خیلی دوست دارم و از سال 1353 که دانشجو بودم رادیو مثل خانه‌ام بود، چون در رادیو و تئاتر خیلی به شنونده نزدیک هستیم.

خواهر گمشده

شهریار حمزیان، دیگر بازیگر نمایش دختری به نام ماهتاب درباره بازی در این مجموعه گفت: من در این نمایش نقش هیوا، پسری را بازی می‌کنم که خارج از کشور بوده و در حال حاضر در منطقه کردستان عراق زندگی می‌کند. او برادر اصلی ماهتاب است که نقش آن را نازنین مهیمنی بازی می‌کند. نقش مادرم را هم شمسی صادقی به‌عهده دارد.

وی درباره همکاری با شجره تاکید کرد: من سال‌هاست با آقای شجره کار می‌کنم و خیلی از او یاد گرفته‌ام. او خیلی خوب رادیو را می‌شناسند و نامش با رادیو عجین شده است. دیگر با گفتار، آکسون‌گذاری‌هایش در کار و ... آشنا هستم. کار کردن با او فوق‌العاده راحت است، اما سختگیری خودش را هم دارد. حضور آقای شجره قوت قلب بازیگران است و به آنها روحیه می‌دهد. در واقع همیشه فضای مناسبی را برای بازیگران فراهم می‌کند. در مجموع در طول این سال‌ها کوتاهی یا بلندی نقش هم برایم مهم نبوده، بلکه بیشتر علاقه‌مند بوده نقشم تاثیرگذار باشد.

آنیما و مجری تلویزیون

شیرین سپهراد نیز در ادامه گفت: من هم نقش آنیما، خواهر ماهتاب را بازی می‌کنم. فضای نمایشنامه را دوست دارم. من اولین‌بار کارم را با آقای شجره انجام دادم و در طول این سال‌ها نمایش‌های مختلفی با او کار کردم. آرامش و تسلط او هنگام تمرین برای همه عوامل لذتبخش و شیرین است.

فریبا طاهری، بازیگر با تاکید بر این مساله که در این نمایش نقش یک مجری تلویزیون را بازی می‌کند، گفت: در این نمایش من نقش مجری را دارم و همراه پدرم به مینا که بعدا متوجه می‌شود ماهتاب است، کمک می‌کنیم تا خانواده‌اش را پیدا کند. من ورودی سال‌1364 به رادیو هستم و افتخار بزرگی است که با آقای شجره همکاری می‌کنم. به نظرم او خیلی بازیگران را هدایت می‌کند و همه مثل یک پدر او را دوست دارند.

علی زرینی عنوان کرد: من در این سریال نقش دکتر بشیری را بازی می‌کنم که روی دی‌ان‌ای افراد گمشده کار می‌کند. البته من حدود 20 تا 25 سال است که با صدرالدین شجره کار می‌کنم. به نظرم او راهنمای بسیار خوبی برای رسیدن بازیگران به نقش‌هایشان است. وی ادامه داد: به نظرم طول و عرض نقش نباید برای بازیگر اهمیت زیادی داشته باشد. گاهی ممکن است نقش یک صفحه باشد، اما فراز و نشیب هایش آن نقش را سخت کند.

به لحاظ حسی اذیت شدم

نازنین مهیمنی، بازیگر نقش ماهتاب درباره معیارش برای انتخاب نقش در نمایش‌های رادیویی گفت: در رادیو کمتر می‌شود کاری را رد کرد، زیرا هم تراکم کار زیاد است و هم این که نقش‌ها متنوع هستند. کارگردان هم براساس نمایشنامه و توانایی بازیگران، آنها را برای نقش‌ها انتخاب می‌کند. وی ادامه داد: من در این مجموعه نقش ماهتاب را بازی می‌کنم. البته برای این نقش خیلی اذیت شدم، زیرا این دختر در 24 سالگی متوجه می‌شود آن کسی که مادر صدا می‌کرد، مادر واقعی‌اش نبوده است. در مجموع فراز و نشیب زندگی این دختر و حس‌هایش برایم ناراحت‌کننده بود. البته من تلاش کردم نقش را بدرستی در بیاورم. در این مجموعه رضا عمرانی هم نقش قربان را بازی می‌کند که از بازماندگان حادثه حلبچه است. او روحیه انساندوستانه دارد و به همه کمک می‌کند.

فاطمه عودباشی