آسیب‌های افزایش قیمت سوخت

قبلا که بنزین آزاد هزار تومان بود، خودروهای لوکس و با حجم موتور بالای 2500 سی.سی تماما از بنزین آزاد استفاده می‌کردند و خودروهای داخلی متعلق به اقشار متوسط و آسیب‌پذیر بیشتر از بنزین سهمیه‌ای بهره می‌بردند اما حذف بنزین 700 تومانی، باعث شد معادله قیمت بنزین برای پولدارها تفاوتی نکند اما به اقشار آسیب‌پذیر فشار مضاعفی وارد آید.

لذا بهتر این بود که دولت برای جبران کسر بودجه خود راهی منطقی‌تر را طراحی می‌کرد، بدین معنی که ابتدا قیمت بنزین سهمیه و آزاد را با هم افزایش می‌داد و بعد در نرخ‌های بعدی اقدام به تک‌نرخی کردن بنزین می‌کرد.

همچنین شایسته بود و هست که دولت برای تامین کسر بودجه خود صرفا به درآمد حاصل از رشد قیمت بنزین چشم‌ندوزد، بلکه حذف سریع‌تر پردرآمدها از دریافت یارانه نقدی را نیز مدنظر کافی قرار دهد؛ چرا که این امر با عدالت اجتماعی بیشتر سازگار است.

نکته‌ دیگری که در این خصوص به چشم می‌آید، حذف بنزین سهمیه‌ای برای خودروهای عمومی است. چه کسی از تاکسی بیشتر استفاده می‌کند؟ مردم عادی و آنها که خودروی شخصی ندارند.

چه کسی از اتوبوس استفاده می‌کند؟ باز هم پاسخ مشخص است لذا حذف این سهمیه باعث فشار آمدن مضاعف به مردم عادی می‌شود و ما در مجلس بجد خواهان تجدیدنظر در این باره هستیم. دولت زمانی می‌تواند سهمیه بنزین خودروهای عمومی را حذف کند که در گسترش حمل و نقل ارزان سرمایه‌گذاری لازم را انجام داده باشد و در غیاب این سرمایه‌گذاری، نباید فشار را به مردم عادی منتقل کرد. این چنین است که ما در مجلس، خواهان تغییر برخی اقدامات اخیر انجام شده در رشد قیمت بنزین هستیم تا آسیب‌های این امر بر مردم و اقشار آسیب‌پذیر به حداقل کاهش یابد.

دکتر جعفر قادری - عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس