عمویی که پیر نمی‌شود

مجید قناد جزو اولین مجریانی است که لفظ عمو را برای خودش انتخاب کرد. در زمانی که تلویزیون این همه خاله و عمو نداشت، او نخستین فردی بود که به عنوان یک مجری و بازیگر برای بچه‌ها برنامه سازی کرد. آن زمان مجری‌ها قبل و بعد از برنامه کودک می‌آمدند و در کنار اعلام برنامه کمی هم با بچه‌ها حرف می‌زدند. اما عمو پورنگ داخل استودیو حرکت داشت و بچه‌ها را در موقعیت بازی و سرگرمی قرار می‌داد.

قناد برنامه «از مدرسه تا مدرسه» را سال 63 به تلویزیون آورد. همان برنامه‌ای که دانش‌آموزان در حالی که لباس فرم مدرسه را بر تن داشتند در آن شرکت می‌کردند. اگر یادتان باشد قناد با لحنی سوالی امتیازات بچه‌ها را می‌شمارد و می‌گفت: «سه و چهار و هشت؟ و پنج، و چهارده؟...». او تکیه کلام‌های دیگری هم داشت که بعدها در برنامه طنز خنده بازار هم دستمایه شوخی قرار گرفت. مثلا «دست و جیغ و هورا» و «یه برنامه ببینیم» و...

قناد از سال 63 که همکاری با شبکه دو را آغاز کرد تا سال 92 حضور فعال و مستمری در تلویزیون داشت. او در کنار عموهای فتیله‌ای گروهی را تشکیل داد که عمرش دراز نبود. سبک اجرای قناد و فتیلیه‌ای‌ها با هم تفاوت داشت و به همین دلیل آنها نتوانستند در کنار هم دوام بیاورند. از حدود دو سال پیش تا کنون عموقناد هیچ برنامه‌ای در تلویزیون نداشته است. مدیران تلویزیون تمایل زیادی به بازگشتش دارند و می‌گویند که آقای قناد باید نفس تازه کند و بتواند با شکل، محتوا و حرف تازه‌ای برای بچه‌ها دوباره به تلویزیون بیاید.

قناد این روزها در شبکه اینستاگرام بسیار فعال است و عکس‌هایی خاطره انگیز و قدیمی را منتشر می‌کند. اجرای جنگ‌های کودکانه در تهران و شهرستان‌ها از دیگر مشغله‌های کاری این روزهای عموقناد است.

چمدان (ضمیمه آخر هفته روزنامه جام جم)