انگار به اختلال بیولوژیک خستگی مزمن دچار شد‌ه‌ام!

گروهی از پزشکان بتازگی اعلام کرده‌اند شواهد نشان می‌دهد سندرم خستگی مزمن به تغییرات خاصی در سیستم ایمنی ربط پیدا می‌کند. آنها اظهار کرده‌اند: این تغییر شامل افزایش میزان پیام‌بر‌های شیمیایی می‌شود که واکنش‌های ایمنی را تنظیم می‌کنند.

دکتر «مادی هورنیگ» نویسنده ارشد این مطالعه در دانشکده سلامت عمومی دانشگاه کلمبیا گفت: این مطالعه دربردارنده شواهدی است که سندرم خستگی مزمن در پی نارسایی در سیستم ایمنی ایجاد می‌شود و بنابراین می‌توان آن را یک اختلال بیولوژیک به حساب آورد. سیستم ایمنی در بیماران مبتلا به سندرم خستگی مزمن قادر نیست واکنش‌های دفاعی خود به یک عفونت را کاهش دهد یا آن‌ها را به طور کامل متوقف سازد.

به نقل از هلث دی نیوز، پزشکان معتقدند که این بیماری باعث می‌شود سیستم ایمنی به تولید میزان زیادی از «سیتوکین‌»‌ها اقدام کند. سیتوکین‌ها پیام‌بر‌های شیمیایی هستند که واکنش بسیاری از انواع سلول‌های سیستم ایمنی را هماهنگ می‌کنند.

دکتر هورنیگ افزود: سیستم ایمنی این بیماران در پاسخ به عفونت قادر نیست به حالت طبیعیِ اولیه بازگردد و افزایش تولید سیتوکین را تنظیم کند.

این پزشکان به دنبال افزایش سطح تولید این ماده شیمیایی در خون بیمارانی هستند که ممکن است به سندرم خستگی مزمن مبتلا باشند و بتواند به روند تشخیص بیماریشان کمک کند؛ چنان که هورنیگ گفته است: ممکن است به شرایطی دست پیدا کنیم که زمان تشخیص کوتاه شود و بتوان در مدت زمان کمتری روند درمان را آغاز کنیم. درمان به موقع این بیماری می‌تواند از عوارض آتی آن روی زندگی بیمار بکاهد.

بین ۸۳۶ هزار تا دو میلیون و ۵۰۰ هزار آمریکایی از سندرم خستگی مزمن رنج می‌برند و در ۸۴ تا ۹۱ درصد از افراد مبتلا، این بیماری تشخیص داده نمی‌شود. سندرم خستگی مزمن بیشتر در دهه ۴۰ و ۵۰ سالگی اتفاق می‌افتد و بروز آن در زنان چهار برابر بیش از مردان است.

در این بررسی متخصصان به جمع‌آوری اطلاعات ۲۹۸ فرد مبتلا به این سندرم و ۳۴۸ فرد سالم در گروه کنترل پرداختند. همچنین نمونه خون این افراد به منظور بررسی وجود سلول‌ها و مواد شیمیایی مرتبط با سیستم ایمنی مورد آزمایش قرار گرفت. همچنین مشخص شد که در بیماران مبتلا به سندرم خستگی مزمن سطح سیتوکین خون آنان برای مدت زمان کمتر از سه سال افزایش متمایزی داشته‌ است. هرچند این افزایش در نمونه خون افراد سالم و بیمارانی که مدت زمان زیادی از شروع بیماریشان گذشته بود، مشاهده نشد. این تغییرات تنها در دوره اولیه این بیماری اتفاق می‌افتد و در بیمارانی که سال‌ها قبل به آن مبتلا شده‌اند ظاهر نمی‌شود.

به گفته هورنیگ نتایج این مطالعه نشان می‌دهد مراحل مختلفی از بیماری سندرم خستگی مزمن وجود دارد و بیمارانی که به تازگی به آن مبتلا شده‌اند نسبت به بیماران دیگر شیوه درمانی متفاوتی نیاز دارند. (ایسنا)