روزی که هر عزادار، یک «سردار سلیمانی» است

همین نزدیکی فرهنگی و معنوی ایران به ملت‌های منطقه است که این روزها برخی دولت‌ها را هراسان کرده و وادارشان ساخته به‌جای بیان دلیل اصلی نگرانی خود، به اتهام‌زنی در حوزه نظامی و برنامه هسته‌ای کشورمان روی آورند.

دولت‌هایی که با سلاح «نفت» و «تروریسم»، شکل تازه‌ای از جنگ سرد منطقه‌ای را به راه انداخته و کشورهای مختلف را تحت فشار خود قرار می‌دهند، اکنون با مشاهده قدرت حضور میلیونی مردم در راهپیمایی اربعین، باید به یاد آورند آنچه در عصر کنونی قدرت واقعی کشورها محسوب می‌شود، نه امکانات سخت‌افزاری، که قدرت نرم‌افزاری است و این همان درسی است که به‌نظر می‌رسد هنوز بعضی از سیاستمداران عرب از نهضت بیداری اسلامی فرانگرفته‌اند.

حضور نمادین مردم در مراسم اربعین امسال در عراق که نشان‌دهنده به حاشیه ‌رانده شدن تفکرات تکفیری و تروریستی در این کشور است، در کنار برگزاری کنفرانس مبارزه با خشونت و افراطی‌گری در تهران، اکنون جبهه تازه‌ای را در مقابل جریانات تندروی منطقه و دولت‌های حامی آنان ایجاد کرده است؛ جبهه‌ای که به‌نظر می‌رسد برخلاف ائتلاف آمریکایی – عربی ضد داعش، بیش از آن‌که دولت‌محور و متکی بر قدرت نظامی باشد، مردم‌محور و ریشه‌دار در اراده ملت‌ها برای عقب راندن تروریست‌هاست.

هر چند رسانه‌های غربی به‌دلیل ناآشنایی با قرابت‌های فرهنگی ایران با ملت‌های منطقه، درک درستی از دلایل نفوذ کشورمان در خاورمیانه نداشته و گمان‌می‌برند این نفوذ - شاید شبیه موقعیت برخی دولت‌های غربی - صرفا به‌دلیل قدرت نظامی است، اما راهپیمایی اربعین می‌تواند نشانه‌ای روشن از ریشه‌های واقعی قدرت منطقه‌ای ایران باشد و رسانه‌ها و استراتژیست‌های غربی و عربی را متوجه این واقعیت کند که آنچه تهران را به نیرویی الهام‌بخش و دارای قدرت نرم در منطقه تبدیل کرده، همگرایی معنوی با ملت‌هاست.

به همین دلیل است که این رسانه‌ها با مشاهده تصاویر منتشر شده از راهپیمایی اربعین، درمی‌یابند که نباید چنان که تاکنون سطح تحلیل خود را به افراد تقلیل داده‌اند، همچنان در توصیف قدرت ایران تنها به نقش «سردار سلیمانی» تکیه کنند، چراکه همزمان با اربعین حسینی، نقش نمادین هر عزادار اربعین در عراق، همان نقش «سردار» است.

مصطفی انتظاری هروی - گروه سیاسی