برادرم حریف تمرینی من است

پگاه زنگنه، کاراته‌کای تیم ملی همراه حمیده عباسعلی سوار ماشین‌های شارژی دهکده بودند، اما چون جا نداشت، پشت نشسته بودند و سر پیچ تعادل هر دو به هم می‌خورد، به زمین می‌افتند و سر پگاه ضربه می‌خورد... پگاه زنگنه از این حادثه در بازی‌های 2010 گوانگجو به عنوان یکی از تلخ‌ترین روزهای ورزشی خود یاد می‌کند اما می‌گوید همه آن اتفاقات بد را برای مدال‌آوری در بازی‌های آسیایی اینچئون کره جنوبی کنار گذاشته است.

اکنون زنگنه ،کاراته‌کای وزن منفی ۶۸ کیلوگرم کرمانشاهی است که چندین مدال آسیایی و جهانی را به دست آورده است. کاپیتان تیم ملی بانوان ایران در پنجمین مرحله لیگ جهانی (کاراته 1) که با حضور 319 کاراته کا از 45 کشور جهان در اوکیناوای ژاپن برگزار شد، بار دیگر مدال طلای این رقابت‌ها را بر گردن آویخت. با وجود این پگاه زنگنه یکی از بخت‌های مدال کاراته ایران در بازی‌های آسیایی است. او در گفت‌وگو با جام‌جم از آخرین مراحل آماده‌سازی قبل از رسیدن به اینچئون و شرایط خودش بعد از دو رویداد مهم آسیایی و جهانی می‌گوید.

در صحبت‌های کوتاه با رسانه‌های دیداری از سطح لیگ کارانه 1 راضی بودید. این طور نیست؟

بله. مبارزات خوبی بود و در سطح مطلوبی برگزار شد. با آن‌که فاصله اوکیناوای ژاپن برای خیلی از کشورها دور است اما مبارزان از مکزیک و آرژانتین هم آمده بودند. با توجه به در پیش بودن مسابقه‌های جهانی کاراته تیم‌ها از پیکارها استقبال خوبی کردند.

شما در مبارزه با حریفان جهانی چه عملکردی داشتید؟

من به برنامه‌های تیم عمل کردم و با هدف مدال وارد پیکارها شدم.این دومین بار بود که در کاراته 1 مبارزه می‌کردم. بار اول در مسابقه‌های اندونزی بود.

به نظر می‌رسد به بردن فینال‌ها عادت کرده‌اید؟

در اندونزی و ژاپن قهرمان شدم اما در کاراته نتیجه قابل پیش‌بینی نیست. مهم تلاش ورزشکار است و این‌که با تلاش بیشتر به سطح ثبات در مبارزات برسد.

پگاه زنگنه چقدر با این ثبات فاصله دارد؟

تمام تمرکز من روی مبارزات رودرروست. اصلا به این فکر نمی‌کنم با پیروزی بر این و آن حریف مدالم قطعی است بلکه تلاش می‌کنم​ برای هر حریف برنامه مختص آن را طراحی کنم. رویای قهرمانی کار دست قهرمان می‌دهد. باید در واقعیت‌ها به دنبال نتایج بود.

در اوکیناوا ، رقبای جهانی را شکست دادید. آیا این موفقیت‌ها به سطح مبارزه‌تان در بازی‌های آسیایی کمک می‌کند؟

​ قطعا کمک می‌کند. نایب‌قهرمان جهان از کشور ترکیه را شکست دادم و یکی از حریفان اصلی من که ژاپنی است، در این دوره نتوانست از جدول صعود کند. دختر ترک خود را برای مسابقه‌های جهانی آماده می‌کند اما پیروزی بر او اعتماد به نفس مرا بیشتر کرد.

ژاپنی‌ها برای بازی‌های آسیایی برنامه ریزی کرده اند تا مدال‌های کاراته را صید کنند.

​ هر​چه باشد آنها در کاراته صاحب سبک هستند اما من تاکنون به حریف ژاپنی نباختم. هر چقدر هم برنامه‌ریزی داشته باشند، من به تلاش خودم ادامه می‌دهم.

نحوه آماده‌سازی شما پیش از مبارزات کاراته چگونه است؟

​ جسمانی و روانی، که در بخش روانی من همیشه اولویت‌ها را روی رقبای سخت قرار می‌دهم. اصلا به این فکر نمی‌کنم قرعه چیست و جدول برنده و بازنده کدام است. ذهن خودم را روی بهترین مبارزان جام می‌گذارم و فکر می‌کنم با همه آنها می‌خواهم پیکار کنم. روی این اصل آمادگی رویارویی با هر حریفی را دارم.

به عنوان ملی‌پوش کرمانشاهی چه اندازه در شهرتان از امکانات تمرینی استفاده می‌کنید؟

​ امکانات شهرها واقعا محدود است اما مسئولان تلاش می‌کنند​ بهترین شرایط فراهم شود. من البته در خانواده‌ای بزرگ شده‌ام که اعضای آن در راه قهرمانی مشوق و حریفم بوده‌اند. برادرم سابقه کاراته تا کمربند مشکی دارد. پدرم در گذشته کاراته‌کا بود و مادرم ​​مدام از من حمایت می‌کند. من مدیون همه این عزیزان هستم.

در مبارزات خانوادگی چه کسی بیشتر می‌بازد؟

​ من خودم را بازنده همه محبت‌های خانواده می‌دانم اما حقیقتش مبارزه با برادرم به عنوان حریف تمرینی در پیشرفت من خیلی تاثیرگذار است.

توجه فدراسیون به بازی‌های آسیایی چگونه است؟

​ این روزها همه تلاش می‌کنند کاراته نتیجه بگیرد. اتحاد و همدلی مناسبی به وجود آمده است و فدراسیون و بچه‌ها کمک می‌کنند ​تیم نتیجه بگیرد. مدال‌های کاراته روی نتایج کلی کاروان ورزش ایران اثرگذار است و سعی می‌کنیم با مدال آوری به همه کاروان ایران روحیه بدهیم.

بعد از آن اتفاق در بازی‌های گوانگجو، اکنون خاطره تلخ بازی‌های قبلی را فراموش کرده‌اید؟

​ آن سال امید زیادی به مدال داشتم. در واقع مدال از دستم افتاد. چند ماهی بعد از آن اتفاق روحیه‌ام را از دست داده بودم، اما وقتی به خودم آمدم تصمیم گرفتم تلاش کنم و دوباره برای خودم موفقیت بسازم. این بود که اکنون از تصمیم خودم در همان روزهای سخت راضی هستم. می‌خواهم در اینچئون کره جنوبی مدال بازی‌های گوانگجو را جبران کنم.

فرصت تکرار بازی‌های آسیایی را که دیگر ندارید.

​نه.این آخرین بازی‌های آسیایی من است و دوست دارم مدال بگیرم.

شما به عنوان کاپیتان تیم ملی کاراته دختران، در حاشیه‌های اخیر بر سر انتخاب نفرات چه کردید؟

​ من وظایفی را که کادر فنی به من محول می‌کند انجام می‌دهم و درباره اختلاف سر اوزان نمی‌توانم حرفی بزنم چون کادرفنی و فدراسیون مسئول انتخاب نفرات هستند. من دخالت نمی‌کنم.

بازی‌های جهانی را هم در پیش دارید. آیا آنجا قول مدال می‌دهید؟

​ رقابت‌های جهانی برای نخستین بار با حضور دختران ایران برگزار می‌شود و واقعا کار سختی داریم اما مانند بازی‌های اینچئون همه بچه‌ها عزم خود را برای مدال‌آوری در رقابت‌ها جزم کرده‌اند.

این مسابقه‌ها برای اولین بار با پوشش اسلامی برگزار می‌شود.

​بله.خوشبختانه از سوی فدراسیون جهانی طرح پوشش اسلامی دختران کاراته پذیرفته شد.

بعد از دنیای قهرمانی آیا سودای مربیگری در سر ندارید؟

​ هنوز انتخاب نکردم و همچنان روی کاراته تمرکز دارم. شاید بعد از مسابقه‌های جهانی بخواهم تصمیم بگیرم. هنوز مسیر ادامه زندگی با کاراته را در نظر نگرفته‌ام، باید جلوتر بروم ببینم کدام مسیر بهتر است. مربیگری شرایطی دارد، ببینیم چه می‌شود.

از برنامه بعدی‌تان قبل از بازی‌های اینچئون بگویید.

​ما راهی رقابت‌های لیگ یک در ترکیه هستیم.

کلا این لیگ ، عصای دست کاراته‌کاهای آسیا قبل از بازی‌ها شده است.

بله، مبارزات خیلی خوبی است که هشت دور در سال برگزار می‌شود و مبارزان خوب دنیا در آن شرکت می‌کنند. امسال این سومین دور است که من در آن شرکت می‌کنم.

گفته‌اید امسال زمان خداحافظی‌تان است. آیا همچنان در این باره مصمم هستید؟

هر ورزشکاری در ​زمانی احساس می‌کند​ زمان خداحافظی‌اش فرا رسیده است، من هم در حال حاضر به روزهای پایانی ورزش قهرمانی خودم نزدیک شده‌ام. امسال آخرین سالی است که می‌خواهم در حیطه قهرمانی فعالیت کنم و بعد از آن برای همیشه از دنیای قهرمانی خداحافظی خواهم کرد. به همین دلیل تمام تلاشم را می‌کنم با گرفتن مدال در دو رویداد مهم آسیایی و جهانی از دنیای کاراته خداحافظی کنم.

شما اعلام کردید الگوی‌تان تا سی و شش سالگی مبارزه کرد. تصور می‌شد تا این سن در دنیای قهرمانی باقی بمانید.

​ هر​چند الگوی ورزشی من لیرا یادیرا ، قهرمان مکزیکی است که در سی و شش سالگی همچنان فعالیت خود را ادامه می‌دهد، اما من تصمیم گرفته‌ام در اوج با کاراته خداحافظی کنم.

محمد رضاپور / گروه ورزش