به او نگو «من مادرت نیستم»!

دختری ۱۱ ساله و بسیار حساس و باهوش دارم اما او فرزند تنی ما نیست. دختر برادر شوهرم است که به دلیل جدایی او از همسرش سرپرستی‌اش از ۲ ماهگی با ما بوده است، حال باید این موضوع را در چه سنی با او در میان بگذارم که به روحیه‌اش لطمه‌ای وارد نشود. ۳ فرزند دیگر نیز دارم.

کد خبر: ۶۳۵۳۵۵

نوجوانی دوره‌ای حساس با نیازهای منحصر به فرد است. شناخت این نیاز‌ها و توجه به تامین شرایطی که این نیاز‌ها برآورده شوند اهمیت خاصی دارد که از جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

* نیاز به ارتباط صمیمی با والدین: براساس تحقیقات، ایجاد ارتباط صمیمانه با والدین در انتخاب راه درست به نوجوانان کمک فراوانی می‌کند.
* اهمیت اعتمادسازی: داشتن روابط مبتنی بر اعتماد در ریشه یابی مشکلات نوجوانان اهمیت ویژه‌ای دارد.
* تبعیض قائل نشدن بین فرزندان و نیاز به والدین مسئول نیز از دیگر مواردی است که درباره نوجوانان باید مد نظر داشت.

اگرچه تا به امروز مسئولیت بزرگی را توانسته‌اید با سربلندی به ثمر برسانید، با توجه به نکاتی که به آن اشاره شد چند پیشنهاد برای شما دارم:
۱ - زمان مناسب برای دانستن موضوع فرزند خواندگی زمانی است که فرزندتان به حدی از رشد عقلی و هیجانی رسیده باشد. سن تقویمی او صرفا ملاک و معیار کافی برای اقدام در این باره نیست. برای پی بردن به این موضوع که آیا فرزندتان از رشد عقلی و هیجانی مناسبی برخوردار است باید به مشاور مراجعه کنید.
۲ - خانواده محل آرامش، کمک، التیام و شفا بخشی است. کانونی که فشار‌های روانی وارد شده بر اعضای خود را کمتر می‌کند. با این وجود شاید با درمیان گذاشتن این موضوع با فرزندتان آن هم بدون در نظر گرفتن شرایط و تدابیر لازم، محیط حمایتی خانواده را برای وی نامناسب می‌کنید.
از این گذشته بد نیست این سوال را از خودتان بپرسید که دانستن این موضوع که او فرزند تنی شما نیست آن هم در مقطع حساس نوجوانی چه دردی را از او دوا خواهد کرد؟
۳ - در نظر داشته باشید‌‌ همان طور که ۱۱ سال پیش قبول این مسئولیت برایتان سخت بوده است، پذیرش این حقیقت برای فرزندتان نیز در هر زمان دشوار خواهد بود.
>> خراسان/ نویسنده: سیمین قربانی (مشاور خانواده)