فدراسیون ما بازوی ورزش است

فدراسیون انجمن‌های ورزشی یکی از عریض و طویل‌ترین فدراسیون‌هاست. فدراسیونی با انجمن‌های مختلف که حالا هر کدام مانند یک فدراسیون مستقل در حال فعالیت هستند، اما به نظر می‌رسد این فدراسیون هنوز جایگاه خود را بین سایر فدراسیون‌ها باز نکرده و به نوعی در سایه قرار دارد. برای بررسی شرایط این فدراسیون و انجمن‌هایی که تحت‌نظر آن مشغول به کار هستند با محمد علیپور رئیس این فدراسیون گفت‌وگویی انجام داده‌ایم که از نظرتان می‌گذرد.

با داشتن 16 انجمن از شرایط موجود راضی هستید؟

ما به ظاهر 16 انجمن هستیم اماحدود 35 رشته ورزشی را شامل می‌شود؛ به عنوان مثال در ورزش هوایی چتربازی با پاراگلایدر فرق می‌کند. در سپک تاکرا چند رشته داریم. بنابراین کار ما خیلی ساده هم نیست. در نظر داشته باشید که همه این انجمن‌ها در بخش‌های زنان و مردان فعال هستند و تیم‌های رده‌های سنی را نیز شامل می‌شوند.

اداره کردن این همه انجمن هزینه‌های زیادی می‌طلبد و بی‌پولی موضوعی است که شامل همه فدراسیون‌ها شده و فقط ما را شامل نمی‌شود؛ البته یک اتفاق خوب را انجمن‌ها با گرفتن اسپانسر رقم زده‌اند. برای مثال در چند مسابقه بین‌المللی هم شاهد بودیم که تیم‌های ملی با کمک اسپانسرها حضور پیدا کرده‌اند. به هر حال همیشه باید خودمان را آماده این شرایط کنیم، چرا که پول دولت همواره محدود است.

در لیگ جهانی، سپک تاکرا را چطور ارزیابی می‌کنید؟

سپک تاکرا برای ما خیلی مهم بود. این برای اولین بار بود که در لیگ جهانی شرکت می‌کردیم. از سال 80 که کار این رشته در ایران شروع شد تاکنون 12 سال می‌گذرد و حالا در لیگ جهانی حضور داریم. به نظرم کمیته ملی المپیک باید نگاه خود را به این رشته تغییر دهد. سپک تاکرا از آن رشته‌هایی است که مدال‌های زیادی در آن توزیع می‌شود. در بازی‌های آسیایی 24 مدال در این رشته وجود دارد، بنابراین بهتر است روی این رشته سرمایه‌گذاری کنیم. ما در دو سال اخیر تیم بانوان را هم برای نخستین بار به مسابقات بین‌المللی اعزام کردیم.

غیر از لیگ جهانی سپک تاکرا، کدام برنامه‌ها در اولویت برنامه‌های این فدراسیون قرار دارند؟

البته همه برنامه‌های ما اولویت دارد؛ ولی برخی مسابقات جنبه بین‌المللی و جهانی می‌یابد. جام جهانی «آلیش» از مدت‌ها قبل در برنامه‌های ما قرار داشته و کشورهای زیادی برای حضور در کیش اعلام آمادگی کردند. در راگبی باید عنوان کنم که این رشته دیگر المپیکی شده و تیم هفت نفره راگبی هم در بازی‌های آسیایی شرکت می‌کند. در رشته جهت‌یابی تیم ملی به مسابقات «سیزم» اعزام شد. رشته فوتوالی که ترکیبی از فوتبال و والیبال است و هیجان زیادی هم دارد با حمایت باشگاه پرسپولیس در جام باشگاه‌های جهان شرکت می‌کند. فوتبال دستی هم رشته‌ای پرطرفدار است و رئیس این فدراسیون نیمه شهریور به تهران می‌آید تا از مسابقات انتخابی تیم ملی نیز بازدید داشته باشد. در رشته کریکت بانوان هم برای نخستین بار لیگ را راه‌اندازی کردیم.

اکنون چند رشته تحت پوشش فدراسیون انجمن‌های ورزشی دارای لیگ هستند؟

هفت یا هشت رشته هستند که لیگ را برگزار می‌کنند. لیگ از اهمیت زیادی برخوردار است و با برگزاری مسابقات باشگاهی است که می‌توان اتفاقات بزرگی را رقم زد. با برگزاری لیگ استعدادهای زیادی کشف می‌شوند و این برای تیم ملی خوب است. در مسابقات قهرمانی کشور ممکن است همه چهره‌ها فرصت ارائه شایستگی‌های خود را نداشته باشند؛ ولی در لیگ وضع فرق می‌کند و این باعث می‌شود ارزش‌های لیگ بیشتر شود. ما حتی لیگ سافت‌بال بانوان را برگزار کردیم که برای نخستین‌بار بود این اتفاق رخ داد. این را هم بگویم که کلاس‌های آموزشی و مربیگری را هم در رشته‌های مختلف برگزار کرده‌‌ایم.

در سال‌های اخیر مربیان خارجی زیادی در ورزش کشور حضور داشته‌اند که به دلیل مشکلات اقتصادی اکثر آنها از ایران رفته‌اند، شما چند مربی را از دست دادید؟

ما 9 مربی داشتیم که به دلیل محدودیت‌ها از ایران رفتند. در حال حاضر فقط در رشته کریکت مربی خارجی داریم که مربی‌اش آسیایی است. ما پنج رشته را در بین انجمن‌های ورزشی در بازی‌های آسیایی داریم که کریکت جهش خوبی را در این بین داشته و سال گذشته تیم بانوان ایران برای نخستین‌بار به مسابقات آسیایی اعزام شد و در رده ششم قرار گرفت.

کریکت شرایط حضور در بازی‌های آسیایی را هم دارد؟

به هر حال باید این رشته شناسایی شود. وقتی می‌گوییم سپک تاکرا می‌تواند سه یا چهار مدال را در بازی‌های آسیایی کسب کند، باید آن را مثل رشته نوپای کبدی حمایت کنند تا در بازی‌های آسیایی مدال کسب کند.

بودجه‌ای که امسال‌ به فدراسیون انجمن‌های ورزشی تعلق گرفته، چقدر بوده است؟

آمار دقیقی ندارم، ولی در حدی بوده که کارهای کوچکی را انجام داده و اندکی از بدهی‌ها و حقوق کارمندها را نیز پرداخت کرده‌ایم. این که تحت‌فشار بوده و هستیم موضوعی نیست که آن را کتمان کرد. به هر حال داریم مدارا می‌کنیم و اسپانسرها هم در این شرایط کمک کرده‌اند.

با این روندی که در پیش گرفته‌اید فکر می‌کنید در بازی‌های آسیایی می‌توان روی کسب مدال انجمن‌ها حساب باز کرد؟

اگر «موی‌تای» در بازی‌های آسیایی حضور پیدا کند کسب مدال در آن قطعی می‌شود. با این حال من روی حضور راگبی و سپک تاکرا نیز حساب باز کرده‌ام. اگر حمایت‌های کافی از این رشته‌ها به عمل آید مسلما می‌توانیم مدال کسب کنیم.

مهم‌ترین خواسته شما از وزارت ورزش چیست؟

من فدراسیون خودمان را بازوی وزارت ورزش تلقی می‌کنم. در همه جای دنیا انجمن‌ها از جایگاه ویژه‌ای برخوردار هستند. ما بیش از 250 فدراسیون بین‌المللی داریم که با توجه به بودجه‌ای که نیازمند هستند منطقی نیست همه آنها را داخل کشور داشته باشیم. در کل آسیا هم معمولا بین 40 تا 50 فدراسیون وجود دارد. البته خواسته اصلی ما مربوط به تجهیزات است. تقریبا هیچ‌کدام از وسایل موردنیاز انجمن‌های ما در داخل کشور تولید نمی‌شود. در دوره قبلی وزارت ورزش آنها از ما فهرست خواسته بودند و قرار بر این بود بخشی از وسایل را تهیه کنند که این‌ طور نشد. در هر صورت اگر این اتفاق صورت نگیرد انجمن‌های ما درجا زده و پیشرفتی نخواهیم داشت.

برای بررسی عملکرد انجمن‌ها چه معیارهایی دارید؟

امسال ما سیستم امتیازدهی را به کار خواهیم گرفت و سعی می‌کنیم تا پایان سال بهترین انجمن‌ها را معرفی کنیم تا مورد تشویق قرار بگیرند. ما در نظر می‌گیریم که در بخش بین‌المللی کدام یک از انجمن‌ها فعالیت بهتری داشته‌ یا کدام یک در گسترش رشته خود در استان‌ها فعال بوده‌اند.

و اگر خواسته‌های شما را برآورده نکرده باشند؟

به هر حال باید نقاط ضعف را ببینیم و برطرف کنیم.

علی رضایی‌ /‌ جام‌جم