مدیر زندگی خودمان باشیم

در واقع مدیریت زندگی یک هنر است؛ هنری که هر یک از ما نیاز به آموختن آن داریم. در مدیریت زندگی هر یک از ما یاد می گیریم چگونه افکار، روابط، سلامت و کارمان را که از مهم ترین جنبه های زندگی مان است، کنترل و هدایت کنیم.

فقط در این مسیر لازم است خوددار باشیم و تصمیم بگیریم کدام کار درست است که باید انجام شود و همان را انجام دهیم. در این مطلب به مهم ترین جنبه های زندگی که مدیریت صحیح آنها بسیار ضروری است، خواهیم پرداخت.

مدیریت افکار

کار ذهن این است که فکر تولید کند. ذهن این کار را بی وقفه و سرسختانه انجام می دهد. برخی از افکار معنادار است و برخی از آنها معنای چندانی ندارد. برخی از افکار به حل مشکلات منجر می شود و برخی دیگر با ایجاد ترس ما را زمینگیر می کند.

بعضی از افکار به ما کمک می کند کشتی زندگی مان را به پیش برانیم و برخی دیگر ما را در انبوهی از خود سرزنشگری ها و نفرت از خویشتن به گل می نشاند. ما به هر آنچه فکر می کنیم باور داریم درست مثل این است که در دامی گرفتار شده ایم. اغلب ما به قدری افکارمان را جدی می گیریم که می توانند ما را بترسانند، ما را از خودمان متنفر سازند یا ما را از دیگران ناامید کنند.

شما در قفسه های ذهن تان فهرست بلندبالایی از افکار کهنه دارید، اگر یکی از آنها هم اکنون بیشتر به ذهن تان خطور می کند و دست از سرتان برنمی دارد، کار را با همان فکر شروع کنید.

فرض کنیم شما در یکی از روابط دوستانه خود آسیب دیده اید و این فکر گرفتارتان کرده است: «همه مردان (یا زنان) غیرقابل اطمینان هستند.»

این فکر، فکری است که در گذشته و در آن موقعیت برایتان مفهوم داشته است. اگر این فکر تجربه صمیمیت را از شما دریغ داشته است، سعی کنید خود را ملزم سازید از این به بعد هرگاه این فکر به ذهنتان خطور کرد، آن را غافلگیر کنید و به خودتان خاطرنشان سازید که «این فکر، فکری کهنه و به دردنخور است. این فکر باعث می شود من همچنان در بند زندان گذشته ام باشم».

برای مدیریت بهتر زندگی تان مهم است افکارتان را کنترل کنید. انسان معمولا دنباله رو افکار خودش است. اگر دوست داشته باشید زندگی تان عوض شود، فکرتان نیز باید عوض شود. حقیقت این است که این مقتضیات نیست که ما را ناراحت می کند، این نگرش ماست که به موضوع داریم و در واقع زندگی تغییر نمی کند، مگر این که ما نگرش مان را عوض کنیم. ما می توانیم افکارمان را کنترل و آزادانه آن را انتخاب کنیم.

مدیریت روابط

ارتباط ، فرآیندی پویا و پیوسته مبتنی بر همگرایی و اعتماد متقابل است. افراد به طور متوسط 30 درصد از زمان بیداری خود را به گفت وگو با یکدیگر اختصاص می دهند و برای ایجاد ارتباط با دیگران و انتقال پیام های خود به آنها از راه های مختلفی استفاده می کنند.

وقتی انسان با نگاه یا لبخند، نشاط خود را به دیگری نشان می دهد یا هنگامی که شخصی به شخص دیگر صبح بخیر می گوید، در واقع با بیان شفاهی، دوستی و صمیمیت خود را به او می رساند.

پس به دلیل اهمیت ارتباط صحیح است که ما باید با آموختن نحوه درست برقراری ارتباط بتوانیم کاری کنیم که دیگران هماهنگ با آرزوهای ما فکر و عمل کنند و با استفاده از اندیشه و احساس، نوعی رضایتمندی در خود و دیگران پدید آوریم.

تعامل با دیگران تعیین کننده آهنگ روز شماست، مانند موسیقی زندگی تان. یک تعامل ضعیف به شنیدن یک آهنگ ناهنجار شبیه است. اگر شما ازجمله کسانی هستید که به دیگران اهمیت نمی دهید پس به احتمال زیاد برپایی ارتباطات با مردم در زندگی شما جایی نخواهد داشت.

اگر در میان افرادی باشیم که دائم تحت فشار هستند، ما نیز زیر فشار قرار خواهیم گرفت، اما اگر دوستانی داشته باشیم که در صلح و صفا باشند به ما نیز کمک می شود آرامش داشته باشیم.

وقتی در میان کسانی باشیم که قلب رئوف و مهربانی دارند و از ساده ترین مواهب زندگی لذت می برند، رفتار آنها خود به خود بر ما تاثیر می گذارد و کاری می کنند که ما مثل آنها باشیم.

سعی کنید با افراد منفی نشست و برخاست نداشته باشید. افراد منفی در اطراف شما مشکل ایجاد می کنند. آنها هر جایی می روند گویی ابری تیره وارد شده است. بسیاری از افراد اهمیت انتخاب دوست را درک نمی کنند. آنها به هرکس که برای بار اول می بینند، زود نزدیک می شوند.

گاهی همین موضوع برای آنها مشکلات زیادی ایجاد می کند. اگر مایلید اوقات خوشی را با دیگران بگذرانید، باید خود را از این گونه احساسات خلاص کنید.

نمی توان ضمن حفظ اشتباهات و دلخوری های قدیمی انتظار شکل گیری ارتباطی درست را داشت. اگر در رابطه تان دلگیر شده اید باید به هر نحو شده آن را نشان دهید و هر چه سریع تر اقدام کنید. مشکل را حل و خود را خلاص کنید. بندرت یک رابطه آنقدر آسیب می بیند که قابل بازسازی نباشد.

مدیریت سلامت

مطمئنا این جمله را شنیده اید که عقل سالم در بدن سالم است. اگر از سلامت کافی برخوردار باشیم حتما احساس خوبی هم خواهیم داشت.

اغلب ما از فناپذیری عمر و جوانی مان غافلیم. نمی دانیم هر سال که می گذرد همان عمر ماست، پس برای این که از این زمان ها سودی ببریم و مدت زمانش را طولانی تر کنیم بهتر است برنامه ای هم برای سلامت مان داشته باشیم.

در هر سنی که هستید برای خودتان برنامه ریزی کنید و در این برنامه ریزی سلامت را در جایگاه نخست قرار دهید. ما برای رسیدن به اهداف مان در زندگی باید بدنی سالم و بی مشکل داشته باشیم. سلامت ما در تغذیه سالم است و لازمه آن هم میانه روی و مراقبت از نوع خوردن روزانه نهفته است.

نباید خود را اسیر پرهیزهای غذایی سریع کنیم یا خود را نگران غذایی که دیروز صرف کرده ایم. درست خوردن را به فردا موکول نکنید. به تغذیه درست در لحظه لحظه روزتان بیندیشید.

اگر درک چگونگی تغذیه درست یا مواد غذایی که باید مصرف کنید ـ یا از آنها پرهیز ـ برایتان مشکل است به یک پزشک مراجعه کنید تا به شما روش های انتخاب غذاهای مناسب و تغییر رژیم غذایی را یاد دهد. از طرفی غیر از سلامت چیزهای دیگری هم هستند که به شما احساس خوبی می دهند.

ممکن است بدنتان در یک شرایط فوق العاده به سر ببرد، ولی اعتماد به نفس نداشته باشید. فراموش نکنید شکل بدن از نوک انگشت پا تا موی سر نشان دهنده سلامت انسان است.

به نظر می رسد انسان های سالم تر، بهتر به خودشان اطمینان دارند و موفق ترند. خودتان را در آیینه نگاه کنید، چگونه به نظر می رسید؟

تعادل بین کار و زندگی

اغلب مردم برای دستیابی به موفقیت، بدون آگاهی واقعی از مفهوم موفقیت بسختی تلاش می کنند. شما ممکن است از سلسله مراتب شغلی بالا بروید، اما آیا احساس کامیابی هم می کنید؟ آیا زندگی خوبی در منزل دارید؟ امروزه یکی از بزرگ ترین گرفتاری ها فرهنگ مشغول بودن است.

مشکل اصلی در این فرهنگ این است که مشغولیت، کار واقعی را پنهان می کند. از کارکردن زیاد به سبب عادت وظیفه یا گناه اجتناب کنید، اینها عواملی است که باعث کاهش انگیزش، روحیه و اثربخشی می شود.

درباره این نکته بیندیشید که کمتر مشغول باشید و بیشتر کارآمد، چگونه می توانید هوشمندانه تر کار کنید، نه سخت تر، فعالیت مستمر و اعتیاد به کار دامی است که به اثربخشی کار و زندگی آسیب می رساند.

اعتیاد به کار، فرار از زندگی از طریق کار است. رفتاری است که می تواند باعث تضعیف اثربخشی، رنجاندن خانواده و تحلیل سلامت شود.

از طرفی سعی کنید کار خود را ارزیابی کنید. تحقیقات نشان داده است افرادی که در محیط کار ، خود را مفید نمی دانند، بسیار بیشتر از افرادی که خود را مثمرثمر می دانند، دچار استرس می شوند بنابراین سعی کنید یک انسان منفعل نباشید، اگر در محیط کار قدرت عمل لازم و روحیه مناسب برای کارکردن ندارید سعی کنید شرایط را تغییر دهید، ابتدا مشکل اصلی را پیدا کرده و برای حل آن بکوشید و راجع به آن با همکاران تان صحبت کنید.

همواره سعی کنیم کارها روی هم انباشته نشود. وقتی دوروبرتان را نگاه می کنید و کارهای ناتمام زیادی می بینید، حس می کنید غرق شده اید. یک راه حل معقول برای راحت و آسوده زندگی کردن این است که نگذاریم کارها انباشته شود. به دنبال عذر و بهانه برای تکمیل کارها نباشید. این جمله را شاید شنیده باشید که مغز تنبل، زمین بازی شیطان است.

وقتی به خود اجازه می دهیم تنبلی کنیم، در آن صورت می توانیم ده ها عذر و بهانه بتراشیم. مثلا بگوییم برای شروع کار وقت زیادی لازم دارم و امروز نمی شود یا امروز خیلی خسته ام، آمادگی ندارم و... اما باید دانست هر نوع بهانه ای که بیاورید یک چیز مسلم است و آن این که اگر خوب کار می کردید، کارها روی هم انباشته نمی شد.

مدیریت روابط خانوادگی

تفاوت بسیار بزرگی بین برقراری ارتباط در چارچوب محفل خانواده و ارتباط با دیگران در خارج از این محدوده و در سطح اجتماع وجود دارد. در برقراری ارتباط با خانواده مخاطرات بسیار بزرگ تر است.

خانواده ای که در درازمدت دستخوش مشکلات ناشی از ارتباطات ضعیف بوده است، شباهت زیادی به یک دیگ زودپز دارد.

هریک از اعضای چنین خانواده ای نسبت به بحران های عاطفی بسیار آسیب پذیرند، بخصوص کودکان در چنین محیطی دچار انواع ناراحتی های جسمی و روانی خواهند شد.

زمانی که اعضای خانواده ای از اظهار برخی احساسات، نیازها یا تجربیات شان بازداشته می شوند، آن خانواده دچار مشکل خواهد شد.

اگر ما بیاموزیم که چگونه روابط صحیحی را بین اعضای خانواده خود مدیریت کنیم، بسیاری از مشکلات ارتباطی مان در محیط خانواده از بین خواهد رفت. امروزه بخش عمده ای از مشکلات ما به قوانینی برمی گردد که در خانواده به ما یاد داده اند، قوانینی که نه تنها کارایی موثری ندارند، بلکه خود باعث اختلالات عدیده ای در روابط ما حتی در بیرون از منزل می شود.

برای نمونه شما قوانین حاکم بر آنچه را نباید بخواهید، نباید درباره اش صحبت کنید یا نباید به آن اشاره کنید، از والدین تان آموخته اید؛ قوانین نادرستی که ارتباطات خانوادگی را مخدوش می کند و مهم ترین آنها به این شرح است:

ـ آزردگی تان را ابراز نکنید.

ـ درباره خواسته ها و احساسات تان صحبت نکنید.

ـ خواهان توجه دیگری نباشید.

ـ خواستار حمایت عاطفی نباشید.

ـ برای کارتان توقع قدردانی یا سپاسگزاری نداشته باشید.

این گونه قوانین محدود کننده بیان در خانواده ها به اختلالات عمده در ارتباطات بین اعضای خانواده منجر می شود که در مدیریت زندگی حتما باید درباره آنها بیشتر دقت شود.

یکی از مهم ترین مشکلات مربوط به نحوه بیان در روابط خانوادگی این است که بسیاری از ما هنوز یاد نگرفته ایم از یکدیگر قدردانی کنیم. ویلیام جیمز، روان شناس می گوید: «نیاز به قدردانی در همه افراد از زمان تولد تا مرگ وجود دارد.» اگر مردم در خانه خود تصدیق و قدردانی لازم را دریافت نکنند، به احتمال زیاد هرگز مورد قدردانی قرار نخواهند گرفت، زیرا به طور کلی محیط خارج از منزل نمی تواند این نیاز را سیراب کند. یکی از مثبت ترین کارهایی که می توانید برای همسر و فرزندان خود انجام دهید، قدردانی و عشق ورزیدن به آنان است؛ زیرا آنها جزئی از شما هستند، باطنی و نه به شکل نمایشی.

برای روابط تان ارزش قائل شوید

وقتی رابطه ای برای شما واقعا مهم است، پس باید برای آن وقت بگذارید. در روابط تان صادق باشید، تفاوت ها را بپذیرید و قدر یکدیگر را بدانید.

ـ شما نباید اجازه بدهید افکارتان به شما دستور بدهد، زیرا گاهی اوقات افکار شما دقیقا رئیس مآبانه عمل می کند. به فکرتان توجه کنید، اما رفتارتان را خودتان انتخاب کنید.

ـ در ارتباط با همسرتان، ارتباط مداوم کلامی و غیرکلامی داشته باشید. این نوع ارتباط و توجه به محتوای آن از قواعد مهم ارتباط موثر است. قطع چنین ارتباطی و ذهن خوانی به جای روابط متقابل به کژفهمی ها و در نهایت رشد رابطه ای معیوب منجر می شود.

ـ به فرزندان تان نشان دهید که دوستشان دارید. معمولا برخی پدرها خیلی کم فرزندشان را در آغوش می گیرند و آنها را می بوسند، چون این کار برایشان مشکل است. فراموش نکنید بچه ها به برآورده شدن نیازهای فیزیکی و عاطفی شان از طرف پدر و مادر نیازمندند.

ـ تناسب اندام تان را حفظ کنید. سعی کنید با رعایت نکات لازم، بدن تان را برای مدتی طولانی سالم نگه دارید. اگر از حالا برای سلامت خودتان سرمایه گذاری کنید، بعدا از سود و بهره آن استفاده خواهید کرد.

ـ ببخشید و ادامه دهید. همه ما اشتباه می کنیم، ولی اجازه ندهید این اشتباهات تبدیل به دلخوری و کینه شود، چون همین دلخوری روابط چند ساله را از هم می پاشد؛ پس بخشیدن را یاد بگیرید.

قوانین ایجاد شادی در خانواده

* نوعدوست و فداکار باشید.

* با همان احترام و ادبی که با همکارتان در محیط کار حرف می زنید، با همسرتان صحبت کنید.

* شریک زندگی تان را تشویق کنید تا افکار و احساساتش را با شما در میان بگذارد.

* تا حد امکان روابط خوشایند داشته باشید.

* در فعالیت های اجتماعی همراه هم باشید.

* از راه های مختلف برای نشان دادن نزدیکی تان استفاده کنید.

* در بروز احساسات و افکار خود صادق باشید.

* از نظر جسمی و فیزیکی مهربان و جذاب باشید.

* مسئولیت ها و وظایف خود را در قبال خانواده و همسرتان انجام بدهید.

* به همسرتان احترام بگذارید و به او عزت نفس دهید.

* خونگرم، دقیق و جدی باشید.

* از همسرتان در جمع جانبداری کنید.

* از کلمات عاطفی و محبت آمیز بیشتر استفاده کنید.

در دوستی هایتان دقت کنیم

بهتر است با کسانی معاشرت کنیم که سطح خودمان را بالا ببریم. معاشرت کردن و رابطه قلبی داشتن با کسانی که شما را به مرحله پایین تری می رسانند کار عاقلانه ای نیست. درباره کسانی که با آنها معاشرت و دوستی می کنید، فکر کرده و حرف های آنان را با دقت گوش نمایید.

از سخن چین ها فاصله بگیرید. از اشخاص پرحرف دوری کنید، چراکه آنان مشکلات خاص خود را دارند. اشخاصی که خیلی راحت حرف می زنند و ادعا می کنند فلان کار را انجام می دهند، در حقیقت به چیزی که می گویند عمل نمی کنند. چراکه نسنجیده حرف می زنند و شما را مایوس و ناامید می کنند.

بهترین کار شما این است که دوستی هایتان را عاقلانه انتخاب کنید و دریچه قلب خود را تنها به صرف این که نمی خواهید تنها بمانید روی هرکس باز نکنید.

جام جم